lunes, enero 24, 2005

Nieva en Saarbrücken

Pues si chavales, el cielo se deshace en pequenhos y ligeros copos que flotan en el aire y descienden suavemente hasta posarse en tu ojo ("&"§/`='*), al mismo tiempo pisas una placa de hielo y notas como el pie cede bajo tu propio peso, mientras haces un movimiento imposible con la otra pierna para recuperar el equilibrio. La esponjosa nieve que se deposita en tu ropa se empieza a derretir, de forma que estas humedo, cabreado y deseando llegar a casa cuanto antes.

Bueno, fuera bromas, ayer noche empezo a nevar, no demasiado, pero aun asi hoy la ciudad aparecio blanca, y hay que reconocer que asi hasta parece bonita y todo.
Y antes de que esto sucediera, el fin de semana ya era interesante de por si.

El sabado por la tarde nos (nos = los dos checos y yo) fuimos aun pueblecito al otro lado de la frontera, Sarguemines, un pequenhito pueblo con muchas (muchas = seis) cosas que visitar... de las cuales algunas (algunas = cinco) no tenian en absoluto interes. Al final lo mejor era un barrio construido hace tiempo para los obreros de una fabrica de ceramica, en el que las casas son muy bonitos y el efecto global esta chulo... estas casas estan aun habitadas por los susodichos obreros, que nos miraban con cara de sorpresa, como diciendo y estos turistas que narices le ven a esto para que les parezca interesante.

Y luego, despues de una comida a las 7 de la tarde y una siesta hasta las 9 (es horrible lo de tener un jodido horario aleatorio), todo el mundo tenia unas ganas locas de salir... y ademas, cada uno traia su botellita de whisky... lo peor que se puede hacer.
Ya en el botellon unos se ponen a bailar "in the navy", a usar mi tostadora como el aparato de telegrafo que es, y a hacer apuestas absurdas... por ejemplo, sabeis que es imposible tomar 10 de esos palitos salados en 30 segundos, sin ayudarse bebiendo?. Acabamos todos bastante tajados, y, despues de dejar a Dani en su habitacion (el pobre no logro abrir su propia puerta), nos dirijimos al Atomic, donde me meti por primera vez al tumulto que se forma con el rock aleman (del que ya os habia hablado), a dar de leches a la gente (es la ostia de divertido, siempre y cuando no te den a ti). Despues Patri me quiso emular, y le dieron un poco... pero teniais que ver como se rebota... jej.

8 Comentarios:

At 8:56 p. m., Blogger richirial said...

Ufff!! Rivas!!!menos mal, que peso me acabas de quitar de encima, pq yo tb pensé varias veces lo de qué ilusion lo de pulsar el botón de la parada del autobús, y decir..."joer, que bien lo hago" "en esto soy el mejor, pq lo hago en el momento oportuno a una distancia prudente para todos, autobusero, tráfico..." lo cual requiere una serie de conocimientos y calculos sobre factores espacio-temporales de relevante consideración. Y sin ir mas lejos, este sabado me pasó un detalle de este estilo, pq vino Rocío a Vigo, la fui a buscar a la estacion y volvimos en bus para el piso, y llegó ese momento, es decir, "el momento". Y yo le dije a Ro: Venga, dale tú al pulsador para parar que seguro que te hace ilu (presuponiendo que así sería, claro, como a mi) Y me dice: "Pero que dices, ilusion de que", y yo pensando:"Ah! y luego no te gusta darle al pulsador?" (pq realmente es hacer uso de poder. Ese poder y voz de mando que te otorga un simple billete de bus, verdad? a mi dar ordenes me gusta, como a todos, creía, y el hecho de que se cumplan te hace sentir bien) Mientras tanto, en este momento de perplejidad, vi cómo una señora le da al pulsador con una muleta... Noooo!!! Me había arrebatado mi momento!!! No podía ser... :-( En ese momento entendí la importancia de saber a quién delegar las responsabilidades, y lo importante que es la celeridad en tus actos, ya que en un momento de dudas, alguien te puede arrebatar lo que mas quieres. Fue en ese momento cuando vi el sentido de la vida...
No me negareis que alguna vez os habrá pasado, verdad? Sí, chic@s, la vida tiene sentido :-)

 
At 12:56 p. m., Blogger _zarr_ said...

Ayer tuve la ultima clase de aleman... bueno, casi la ultima, ya que la semana que viene la profesora organiza una fiesta en su casa, porque dice que se siempe culpable por lo poco metodicas que son sus clases...
La verdad es que no trabaja mucho... trae unos papeles nos los reparte y se pone a charlar... pero tambien trae chocolatinas, y nos suele acercar hasta la residencia... es muy simpatica.

El otro dia echo por tierra el poco respeto que me quedaba por la cultura alemana: Hablando del medio ambiente, comento que aqui era absurdo lo de separar la basura. En esta provincia construyeron hace poco una planta de quemado de basura, pero la hicieron demasiado grande, y no tienen suficiente basura como para hacerla funcionar, de forma que adquieren la basura de otras provincias, y juntan toda la que previamente hemos separados los pobres ciudadanos de a pie.
Dios, pensaba que esto solo pasaba en Galicia.

Se me olvidaba.. esta pava es un peligro al volante, y nos acerca a la residencia con un riesgo tremendo para nuestras vidas. Me recuerda a Rosa, cuando acababa de sacar el carnet, se pone a hablar sin mirar para la calle, se sube a las aceras, se le cala en los semaforos, para ella no existe el retrovisor...

jej.

 
At 12:55 a. m., Blogger richirial said...

Wenas!!
Es la 1 de la mañana y tengo una de esas dudas existenciales... Zarr: te acuerdas cuando en cou haciamos picadas con las calculadoras y la de trigo tardaba un minuto y pico? jejejje, weno, pues cual era la ecuacion que le metíamos a la calculadora? pq los pringaos de mi piso no se lo creen. La puedes escribir exactamente como era? Graciñas!!

 
At 12:32 p. m., Blogger _zarr_ said...

Pues creo que era el factorial de un numero alto.
Una calculadora normal calcula el factorial de 69 en menos de un segundo, pero la de Trigo... ademas era muy bueno, porque le mandabas calcular el factorial de 70 y tardaba sus diez segundos para dar el error, diciendo que no lo podia calcular.

El factorial es la tecla !, y 5! = 5*4*3*2*1

 
At 2:52 p. m., Blogger _zarr_ said...

Pues resulta que hay alarma de tormenta de nieve en toda Alemania, excepto en Saarbrucken... y jode ver en las noticias toda Alemania pintada de color rojo, excepto la parte verde de Saarland, mecago en dios, ni siquiera estamos en amarillo.

Yo, que queria ir a hacer el mono a la nieve, tirarse en una bolsa por el monte, correr por el lago, hacer un munheco obscenmo de nieve... y muchas otras cosas que aun no se me han ocurrido.

COU, schnnnfff...

 
At 10:14 p. m., Blogger richirial said...

Vamos a ver, por partes:
En primeiro lugar, trigo, e con referencia os serrano. Non puxen ese comment pa ofender a nadie, así que non sei pq che parece fatal, pq se tanto alardeas de todo o tolerante que eres non sei pq che parece mal que me exprese como me da a gana dependendo do contexto. Precisamente non buscaba expresarme como todo un literario ( si ben é certo que tampouco podo facer gala de ter unha grande riqueza de vocabulario) senon dun xeito mais coloquial, nin tampouco quería criticar a serie en sí ( pq pa min, e pa outra moitísima xente, decir que os serrano é telebasura non é criticar, sinon comentar unha realidade, si queres fai sondeos- e rivas, recoñece que pensas o mesmo, pq so dixeches que non o era pa levarme a contraria...) senon que o que puxen foi unha crítica, eso sí, á situacion que provoca a serie (ou outros programas)nos fogares. E cal é esa situación -explico- pois o non poder falar, non poder facer ruido cando hai alguén vendo a tele. Iso pa min sempre foi despreciable, patético e moi egoista antepoñer o que estás vendo na tele ó que un compañeiro ou familiar quere dicir ou facer nese momento, pq o que poidas ver na caixa tonta (e mais nese contexto) nin é tan importante nin tan irrepetible como o que poidas estar vivindo con ese compañeiro. ( Estoume acordando do que nos comentara a tetuda -enténdese, profesora de língua castelá de exb- do despreciable que lle parecía que as familias almorzasen, ceasen... coma parbiolos cara a tele coma pasmados... pq lles impide falar, relacionarse como familia... e disto fai xa 12 ou 13 anos. A saber qué pensará agora cando encenda a tele e vexa a Boris ca pirola de fora) É mais, como ben puxen pa que quedara claro no primeiro comment do que xurdiu todo esto, "non me importa que poñan a serie", e engado " o que a queira mirar, que o faga, pq me da igual" Iso sí, é de moi mal gusto alardear (como tes feito algunha que outra vez) de que non miras certos programas argumentando que son telebasura, (por exemplo o fútbol) cando ti tamén escolles a túa propia telebasura. E como se extrae desta última frase, cada un escolle o que quere ver, e sempre haberá alguén que pense que iso é unha carallada. A ver, demostra ti o teu grado de tolerancia agora con respecto ós futboleros, alonsomaniacos, rapeiros, adictos o counter, gitanos...
E con referencia o tema de Perez Reverte... pa comentar algo hai que saber ler primeiro o que pon, xa que eu non critico a Reverte, pq o artículo non é del, sinon do seu colega Pepe Perona (cousa que creo que non todos se deron conta), nin estou dacordo co que di e por tanto podo decilo descoidando o meu vocabulario se quero (pq no país do "novo talante" pódese facer) nin é bo poñerse sempre de lado da xente de consolidada reputación pq se sabe que así sempre vas gozar de mellor aceptacion ( o interesante é criticalo, sobre todo neste caso, cando se trata dun artigo pa crear controversia...) Xa sei que nisto ides saltar, pq se dicides que pensades o mesmo, é pq pensades o mesmo, pero me imaxino que teredes os vosos matices ou algún que outro ápice de opinión critica o respecto, que é o que eu expresei no seu momento. Por exemplo, zarr, dixeches que estabas dacordo "en case todo", e tamén puxeches que era un prepotente... e eu non fun moito mais lonxe... E ainda me quedan mais cousas que dicir, pero agora non teño ganas de seguir.
Decir que ainda que a bronca non é merecida, nin está ben fundada, o comment quedouche ben, sí señor.

 
At 2:58 a. m., Blogger richirial said...

Por certo, trigo, todos cometemos erros, eh? Se é sorprendente que Rivas poña "paradógico"... vale, pero tamén ti pos "haber" cando debería ser "a ver", é dicir sen H, separado e con v!!! Mírese cando nos dis que somos capaces de estar toda a tarde xogando ó counter. CHINCHA! QUE TODOS COMETEMOS ERROS!!

 
At 3:09 p. m., Blogger _zarr_ said...

Pues venia todo tranquilo a comentar una fiestecita que ayer tuvimos por aqui con nevada incluida, y me encuentro este panorama... se nota que Trigo cuando tiene tiempo, pues tiene tiempo...

Trigo, de nada por los cliparts, pero a cambio deja el counter tranquilo, porque tambien es de sabios no opinar sobre lo que no se ha probado.
No me acuerdaba si probar era con b o con v, y viendo lo quisquillosos que os estais poniendo con la ortografia, pues casi que lo busco en el google, mmm 1.410.000 resultados con b frente a 630.000 con v. Y dado que el Google no puede estar equivocado (ooo, te alavamos google) pues b al canto.
Pero no os dais cuenta de que el lenguaje es un medio de comunicacion, y con tal de entendernos, pues todo para adelante... como yo me andara con estas quisquilleces aun no habria abierto la boca para decir nada en Aleman.

Joder, ahora que lo pienso, no se como pudo dar 630.000 resultados con v... joer... que mal escribe la gente.

Pues Ri, cuando te pones a insultar a alguien, muchas veces importa tanto la forma como el contenido. Por ejemplo, este tu ultimo post te ha quedado mas elegante, que el inicial frente a Reverte. Hasta da gusto leerlo.

Acabo de mirar lo de las 630.000 v y resulta que la mayoria son de un idioma indeterminado, que podria ser noruego o algo asi (universitet provar särskild social rekrytering), o de portuges... se ha resuelto el misterio. Ahora podre dormir tranquilo.

 

Publicar un comentario

<< Home