miércoles, abril 19, 2006

Nada que contar

La verdad es que la vida del trabajador no deja de ser rutinaria, ya sabeis:

07:27 am. Suena mi despertador. Por eso de ser moderno he sustituido el odiado "piii, piii, piii.." de toda la vida por un tango, "tarara ra, rararara ra...", por supuesto ya tan odiado como el pitido. Lo ignoro completamente.

07:30 am. Suena el despertador de Corinna, que aún no acaba de entender por qué pongo el mío a horas tan extrañas. En realidad da igual a que hora lo ponga, porque la hora a la que me consigo levantar oscila entre las 8:00 y 9:00.

08:XX am. Me levanto con prisas, ducho, tropiezo con la puerta, visto, tropiezo con el aspirador, agarro la chaqueta y salgo a la calle... tropiezo con un gato, llego a Siemens, tropiezo a proposito con algo para hacerme notar y que vean que no llegué muy tarde.

09:XX am. Siguiendo la clásica costumbre española desayuno en el trabajo, intentando ocupar así un par de horas de mi jornada laboral.

10:XX am. Ya mínimamente despierto para hablar algo de alemán, curro un poco antes de la comida con los demás españoles del edificio. Alargamos la comida, y después ya nos piramos para casa... cosas de la jornada intensiva.


La fiesta ahora tampoco deja de ser rutinaria. El sábado fuimos a la WG-Party (aún recordais el vocabulario del año pasado, no?) del piso de Iñaki, donde me volvió a sorprender lo que se lo curran los alemanes en estos casos: de hacer una fiesta, hacerla bien:

10:20 pm. Hora de llegada al piso. Ninguna de las habitaciones tenía muebles, si exceptuamos un par de sofás y las cajas de música que amenizaban el ambiente. ¿Nadie en la casa duerme en una cama?

10:21 pm. Llegamos a la cocina atravesando una partida de dardos que se celebraba en el pasillo. Nos llega el olor a la sangría que la preside, rodeada de un montón de botellas ofertadas generosamente por los inquilinos... y acompañando a todo esto un verdadero buffet: ensalada de pasta, pasteles, pinchos, queso, y también unas magdalenas repelentes con un color verde radiactivo.
Por allí andaba un chinito simpático, que inocentemente se tomó un par de las susodichas magdalenas y después no paró de bailar.. sentado.. con los ojos perdidos en su mundo.

10:22 pm. Dejo mi botella de mezcla encima de la nevera y me pongo a charlar con los españoles, whisky malo y cola buena, cómo siempre. Un minuto después me giro para tomar un trago y veo que a mi botella le queda la cuarta parte de su contenido, ¿que narices? La voy a coger, y veo que un tipo con un vaso mediado de ron se me adelanta, un grito sale de mi alma: "¿Pero que haces! Eso no es cola!!!!"

10:25 pm. Identifico a todos los que se sirvieron de mi "cola" debido a su estado de embriaguez extrema... bueno, en realidad parte de este estado podía ser debido a las magdalenas, pero yo no tenía el equipo médico para comprobarlo.

Versión de Iñaki (después de la fiesta):
Mecago en mis compañeros de piso. Lo de la fiesta estaba bien, pero que además de poner la casa tengamos que poner bebidas... y además querían comprarlas de marca: cacique, absolut, ballantines... y antes de eso ya tenían organizados los turnos de limpieza y habían vaciado las habitaciones de muebles... ahh, y me olvidaba que por encima cocinar, incluso prepararon unas magdalenas verdes con maría. Y tb cayo bebida encima del ordenador de la música, y a las tantas de la mañana no conseguíamos echar del piso a unos borrachos que ninguno conocía de nada. Me va a salir la fiesta en 50 euros, por lo menos, mecago en los alemanes estos.

Eso, como el título indica, nada que contar...

10 Comentarios:

At 2:53 p. m., Blogger _zarr_ said...

Ahh... lamento ocupar o primeiro comment, pero e para quedar para o Sábado. Sí... o Sábado, en Cambados por exemplo.

Dado que de improviso acabo de comprar uns billetes para pasar unha semaniña en casa. Pois que estedes informados, e non me fagades o feo de non sair, eh?

Xa vos comentarei.

 
At 7:44 p. m., Blogger richirial said...

Joer, zalo, que moñas eres, mira que ocupar o primeiro comment pa dicir só isto... espera. Ostras!! sabado? este sábado? concho!! mola!! xa era hora de que pasaras por terra patria, non?jejej, e a ver si contas aljo mais do teu "nada que contar"

Eu tamén me uno á ciber-felicitación para o Rivas, ainda que sin saber os motivos sigo sin saber cándo é o teu cumple. Síntoo. Pero igualmente felicitacións pa ti, rivas.

 
At 9:24 a. m., Blogger _zarr_ said...

Ahh, pois eu tamen felicito a ese especimen que é o Rivas... o que pasa e que o seu cumple é un misterio xa que nunca celebrou unha macrofesta en condicións, de esas de 2000 personas borrachas e drogadas ata as cellas.

 
At 1:13 p. m., Blogger _zarr_ said...

Como fue exactamente el timo?
No me digas que convencían a la gente con estadísticas de revalorización, y que les vendían series de sellos, probablemente iguales? Juaa,juaaa....

En cuanto a inversiones... lo que teneis que hacer es comprar un par de toneladas de cobre: el precio del cobre se ha triplicado en dos años y sigue subiendo:

http://www.lme.co.uk/copper_graphs.asp

PD. Nosotros tenemos que comprar unas cuantas toneladas de cable de cobre, y ahora son 30% mas caros que hace un par de meses, cuando hicimos la oferta. Cagada.

 
At 2:01 p. m., Blogger _zarr_ said...

Ah, Richi. La traducción del niño loco alemán correcta es la del Unreal... pero la del madrid esta muy bien hecha.

De todos modos seguro que está amañado: no creo que nadie este tan chalado... incluso en este pais de locos.

 
At 2:57 p. m., Blogger gachan said...

Zalo k dias ves?,,,pk hai k organizar un paintball guapo e estou aver se me ides dicindo as fechas k poidades...pk pa k deixar algo mais pa diante se se pode facer xa.Vos diredes.

 
At 11:11 a. m., Blogger _zarr_ said...

Trigo. A cuestión e que sempre se me olvida que en España as datas de exames están sempre desprazadas con Alemania.
Pero bueno, o luns pensaba pasar por Vigo, así que aínda nos poderíamos ver.

Gachan, eu veño de Sabado a Sabado, pero vendo como anda a xente, non creo que teñamos moito apoio, lastima.

En canto o do Silicio, Tri, tes razón: o precio está polas nubes e subindo... pero a cuestión e que a area da praia é basicamente silicio, polo que todo e descrubir un proceso que poida sacar barras de silicio puro a partir da area da praia e xa estaría. Facil, non?
A ver os físicos e químicos, que andan a facer...

 
At 10:30 a. m., Blogger _zarr_ said...

Pois a cuestión e que o dos metais e un pouco como xogar na bolsa, porque, en principio tamén poder ter baixadas de carallo.

Pero mira, se o precio se triplicou nun par de anos, e descontamos os gastos de almacenamento (porque estamos falando dunhas cantas toneladas de cobre) pois estariamos falando dun 60% anual? Risco 0?

Richi, ti que cres... obteriamos un credito pa facer isto? Jeje...

 
At 11:46 p. m., Blogger richirial said...

Que parado que está esto!!

Zalo, que? unha semana en españa e non contas nada??que tal a entrevista??danche a beca pa EE.UU??
Debe de estar chapando tododios moitísimo, pq ninguén conta nada´. A ver se se me pega algo, pq si non...

 
At 5:45 p. m., Blogger richirial said...

juerrr!! Como lo sabes?

 

Publicar un comentario

<< Home